Door het oefenen van de Matthäus kom ik langzaam in een wereld die als een een compleet universum klinkt. Het overweldigende is zo groot, dat ik tijdens de eerste uitvoering regelmatig niet kon zingen. “Wenn Ich einmal soll leiden”, het is te groot op dat moment. Het publiek merkte het niet.  Nu is dat anders: de emotie is voor de zaal.

Bij Bach is het samengaan van tekst en muziek ontzettend groots. Juist de studie van de tekst is een goede voorbereiding. De juiste toon bij de tekst is een gave die Bach de hele compositie door verwerkt.

Tijdens het oefenen van de Matthäus en de uitvoering staat ieders organisme ten dienste van de juiste trilling in de lucht. Het gaat allemaal om de luchttrillingen die als een samenklank in de ruimte kan worden beleefd. De combinatie van vluchtigheid en tegelijkertijd de ervaring die tijdloos is, het is bij dit muziekstuk allemaal aanwezig.

Bij Bach is er soms een combinatie van ritme en tekst, die hoogst verwonderlijk is. In de bas aria “Mache dien dein Herze rein”, is de ernst van de tekst verbonden met een walsritme. Ik vind dat heel bijzonder en wellicht daardoor is de ernst van de tekst beter te dragen. Bach maakt vaker een combinatie van tekst en ritme, die hem zo bijzonder maakt. Luister ook naar het Christe Eleison uit de Hohe Messe.