Een unicum; Bachs Meesterwerk Hohe Messe in Heiloo
De alom bejubelde Mis in b (Hohe Messe) van Johann Sebastian Bach wordt heel, heel weinig uitgevoerd, is een schoonheid van een werk, en is nog steeds omgeven door raadsels. Bach zelf heeft het werk in zijn geheel waarschijnlijk nooit gehoord. Het Kyrie en Gloria stuurde hij met een verzoekschrift aan de Saksische keurvorst in Dresden. Het leverde hem de titel op van ‘koninklijk Saksisch en Pools hofcomponist’. Waarom hij aan het eind van zijn leven die twee delen uitbreidde tot een complete mis, is nog altijd niet opgehelderd. Voor een katholieke eredienst is ze eenvoudig te lang.
Misschien dat delen tot klinken kwamen tijdens plechtige feestdagen in Leipzig? Dacht Bach aan een uitvoering in de nieuwe katholieke hofkerk in Dresden? Of, zoals recentelijk werd geopperd, een uitvoering tijdens het Caeciliafeest in 1750 in Wenen?

De Mis in b-klein, die overigens pas in de negentiende eeuw de bijnaam ‘Hohe Messe’ kreeg, is niet zomaar een mis, maar één die qua omvang, tijdsduur, bezetting, gebruikte compositietechnieken en intensiteit van expressie ongekend is en was.
De indrukwekkende kathedraal van muziek werd geschreven voor een vijf- tot achtstemmig koor (meer- of enkelvoudig bezet, daarover verschillen de geleerden), vijf solisten en een groot orkest aangevuld met trompetten en pauken.
Lees verder